Progrès de l’humanité, progrès en humanité | Daniel Menschaert

Sinds haar oprichting heeft de Vrijmetselarij over een belangrijke vraag gedebatteerd: is het haar rol uitsluitend om ervoor te zorgen dat leden, via het inwijdingsproces, individueel verbeteren en schitteren in de profane wereld, of is het haar rol ook om als moreel geweten collectief in de samenleving op te treden? 

Dit boek probeert aan te tonen dat dit een vals debat is. Hoe zou het mogelijk zijn om te werken aan de vooruitgang van de mensheid, zonder zelf vooruitgang in de mensheid te hebben geboekt? Is het omgekeerd mogelijk dat mensen, sociale dieren, vooruitgang boeken zonder confrontatie met anderen? Hoe kunnen we werken aan de vooruitgang van de mensheid zonder te proberen een project te implementeren voor een tempel van de mensheid waar vrijheid, gelijkheid en broederschap zouden regeren? 

Om zijn punt te illustreren neemt de auteur als voorbeeld de concrete acties van leden van de Belgische Federatie van de Internationale Gemengde Vrijmetselaarsorde Le Droit Humain, die zich hebben ingezet voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen, voor onderwijsvernieuwing en voor vrijheid in de donkere uren. van de Tweede Wereldoorlog.